Miniblog: "Beseffen"
29 mei 2017 - Arrawarra, Australië
Het is half acht. Ik ben een kleine twintig minuten wakker en had eigenlijk allang aan het ontbijt moeten zitten. Om acht uur begint namelijk mijn surfles en een kwartier van te voren moeten we verzamelen.
Het maakt me even niks uit. Het enige wat voor mij nu belangrijk is, is het NOS filmpje dat aan het laden is. De inhoud van dit fimpje bevat voor mij het belangrijkste feit dat vandaag heeft plaatsgevonden: de giro overwinning van een van de grootste Nederlandse wielrenners ooit, Tom Dumoulin.
Vannacht, Australische tijd, heeft hij gepresteerde wat nog nooit een Nederlander heeft gepresteerd, nog nooit. Hij wint de Giro d'Italia, door op de razendspannende slotdag geen spaan heel te laten van zijn concurrenten. Mannen als Quintana, Nibali en Pinot hebben moeten toezien hoe deze man de ronde naar zijn hand zette. Eerste poging om een grote ronde te winnen, direct geslaagd. Groots.
Maar dat was niet alles. Terwijl ik heerlijk lag te snurken en dromen hoe ik een golf moet inpeddel, won Jos van Emden in diezelfde Giro de tijdrit door alle toppers te kloppen, promoveerde het clubbie uit mijn thuisstad, NAC Breda, naar de eredivisie én pakken Pieter Braun (ooit mijn trainingsgenootje) en Eelco Sintnicolaas (met een NR) de limiet voor de WK atletiek.
Zo zie je dus maar. Ik mag dan in Australië zitten en me nu gigantisch moeten gaan haasten voor het ontbijt en mijn surfles. Mijn hart zal altijd, waar dan ook ter wereld, bij de sport liggen. Of het nu gaat om ups of downs, het houdt mij bezig.
En misschien, besef ik me op dat soort moment stiekem wel dat ik eigenlijk heel goed weet welk beroep mij het meeste aanspreekt. Welke ambacht ik wil gaan uitvoeren. Maar om dat besef echt te kunnen bevestigen en er een goed gevoel bij te kunnen krijgen, blijf ik nog lekker een jaartje weg. Kan ik er echt goed over "nadenken".
Cheers en veel shakka's voor jullie!
Kai
Het maakt me even niks uit. Het enige wat voor mij nu belangrijk is, is het NOS filmpje dat aan het laden is. De inhoud van dit fimpje bevat voor mij het belangrijkste feit dat vandaag heeft plaatsgevonden: de giro overwinning van een van de grootste Nederlandse wielrenners ooit, Tom Dumoulin.
Vannacht, Australische tijd, heeft hij gepresteerde wat nog nooit een Nederlander heeft gepresteerd, nog nooit. Hij wint de Giro d'Italia, door op de razendspannende slotdag geen spaan heel te laten van zijn concurrenten. Mannen als Quintana, Nibali en Pinot hebben moeten toezien hoe deze man de ronde naar zijn hand zette. Eerste poging om een grote ronde te winnen, direct geslaagd. Groots.
Maar dat was niet alles. Terwijl ik heerlijk lag te snurken en dromen hoe ik een golf moet inpeddel, won Jos van Emden in diezelfde Giro de tijdrit door alle toppers te kloppen, promoveerde het clubbie uit mijn thuisstad, NAC Breda, naar de eredivisie én pakken Pieter Braun (ooit mijn trainingsgenootje) en Eelco Sintnicolaas (met een NR) de limiet voor de WK atletiek.
Zo zie je dus maar. Ik mag dan in Australië zitten en me nu gigantisch moeten gaan haasten voor het ontbijt en mijn surfles. Mijn hart zal altijd, waar dan ook ter wereld, bij de sport liggen. Of het nu gaat om ups of downs, het houdt mij bezig.
En misschien, besef ik me op dat soort moment stiekem wel dat ik eigenlijk heel goed weet welk beroep mij het meeste aanspreekt. Welke ambacht ik wil gaan uitvoeren. Maar om dat besef echt te kunnen bevestigen en er een goed gevoel bij te kunnen krijgen, blijf ik nog lekker een jaartje weg. Kan ik er echt goed over "nadenken".
Cheers en veel shakka's voor jullie!
Kai
1 Reactie
-
Karel van de Wiel:29 mei 2017Je bent tot het besef gekomen dat je wel weet wat je wil, maar eerst nog even er helemaal uit wil zijn en volop genieten. Mooi!
